Nagrodzona Irish Book Awards autobiografia jednej z najważniejszych irlandzkich pisarek XX wieku Urodziła się na prowincji w 1930 roku. Wychowała w dużym domu, jedynej pozostałości po sporym majątku rodziny ojca. Dzieciństwo spędziła na wsi, wśród natury i książek, a potem ruszyła w świat. Swoją długą podróż opisuje ze swadą, poczuciem humoru i literacką wrażliwością. „Myślałam o wszystkim, co dostałam od losu – o ekstremach radości i smutku, o miłości, tej trudnej i tej nieodwzajemnionej, o sukcesach i porażkach, sławie i rzeziach” – zauważa Edna O’Brien we wstępie do autobiografii, którą zaczęła pisać jako niemal osiemdziesięciolatka. Opowiada w niej o swoim życiu: od szkoły klasztornej, przez ucieczkę do Londynu, po rozwód i samotne macierzyństwo. O szalonych imprezach z londyńską bohemą lat sześćdziesiątych, spotkaniach z największymi gwiazdami Hollywood, gigantami popu i słynnymi pisarzami. Irlandzka dziewczyna to także społeczna historia Irlandii oglądana poprzez losy jednej, wyjątkowej kobiety. O’Brien przekształca swoje życie w literaturę, dzięki czemu otrzymujemy autobiografię skrzącą się mądrością, szczerością i wielkim talentem.