Szatan jest pierwszym filozofem i pierwszym anarchistą. Ale jest też przeznaczeniem, nieukojonym, ciemnym, pełnym męczarń, przeznaczeniem wydziedziczonych […]. […] Dzisiejszy szatan to potęga, która w jakimś dzikim szale, gnana jakimś strasznym instynktem, kroczy przez świat, sieje rozpacz i zniszczenie. S. Przybyszewski, Na drogach duszy: Gustav Vigeland, 1898 Długo, długo to trwało, zaczym do tej rezygnacji doszedłem — wiara w Boga, istotna, do samej głębi przeświadczona wiara w Boga wszechmądrego i wszechwiedzącego jest tylko możliwą — powtarzam to z jak największym naciskiem — możliwą tylko u ludzi, którzy przeprawili się przez wszystkie czyśćce i piekła bezwiary, „ateizmu” — i jak te wszystkie rozpaczliwe pasowania się z zagadkami bytu ludzie nazywają […]. S. Przybyszewski, Frontispice do De profundis, 1925