Piłka nożna tłumaczy świat. Anita Werner i Michał Kołodziejczyk pokazali to już w swojej pierwszej książce. Tym razem autorzy bestsellerowego reportażu /Mecz to pretekst. Futbol, wojna, polityka/ poszli dalej tym tropem, by przekonać się, że piłka nożna może też dawać nadzieję.
Nadzieję na lepsze życie albo na życie w ogóle. Może uchronić przed śmiercią, uratować – albo nauczyć żyć, kiedy umarło wszystko dookoła. Może podnieść po traumie, dać skrzydła, dać siłę, pomóc być zauważonym.
Anita Werner i Michał Kołodziejczyk ruszyli daleko w świat. Przez kilkanaście miesięcy, w czasie podróży do Brazylii, Rwandy, Turcji i Tanzanii, dotarli do ludzi, których historie mrożą krew w żyłach i którzy zdecydowali się im je opowiedzieć, do bólu szczerze.
Neto, z którym spotkali się w brazylijskim Chapecó, jest jednym z trzech piłkarzy, którzy przeżyli katastrofę samolotu drużyny Chapecoense z Brazylii w 2016 roku.
Eric, były bramkarz reprezentacji Rwandy, z którym spotkali się w Kigali, jest Tutsi i przeżył ludobójstwo w 1994 roku, bo jego koledzy z drużyny – choć byli Hutu – zamiast pociąć go maczetą na kawałki, ukrywali go w swoich domach.
Abdallah i Kaburu, zawodnicy Albinism Sports Club, z którymi spotkali się w Dar es Salaam w Tanzanii, mają albinizm i grają w piłkę w kraju, w którym zabijano noworodki z albinizmem i polowano na ludzi dotkniętych tą rzadką chorobą, bo według szamanów fragmenty ich ciał miały gwarantować życiowe powodzenie.
Fani i piłkarze klubu Amedspor, których spotkali w tureckim Diyarbakirze, też mają coś ważnego do przekazania – że są Kurdami i nic tego nie zmieni, nawet kolejna kara tureckiej federacji. Amedspor to dla nich drużyna narodowa, substytut flagi i koszulki Kurdystanu, za noszenie których można w Turcji trafić przed sąd.
To nie jest książka piłkarska. To książka o ludziach. O ich emocjach, o życiowych lekcjach, z których wnioski pomógł wyciągnąć futbol. To książka także o tym, jak łatwo wywołać wojnę, zasiać nienawiść, dać się jej żywić strachem i uprzedzeniami. To książka o tym, że gdy wydaje się, że sensu już nie ma, nagle może pojawić się nadzieja. Bo – jak mówi jeden z jej bohaterów – z każdego zła można wyciągnąć coś dobrego.
*** /
Nie wiem, czy zazdrość jest grzechem, czy afrodyzjakiem, ale zazdroszczę im tej książki. Zazdroszczę im tej miłości, pasji, podróży, spotkań, szczęścia do ludzi./
Kuba Wojewódzki /
Bardzo potrzebowałem/ Nadziei FC/ – a właściwie wszyscy jej potrzebowaliśmy. I ci spragnieni świetnie opowiedzianych historii, i ci szukający pokrzepienia serc, i w końcu ci zbrzydzeni komercyjnym obliczem współczesnego futbolu./
Michał Okoński /
Cztery wstrząsające reportaże, które sprawiły, że moja teraźniejszość na chwilę zastygła. W świecie przepełnionym nienawiścią ta książka daje jednak nadzieję./
Zofia Zborowska-Wrona /
O tym, że piłka nożna doskonale tłumaczy zawiłości współczesnego świata, wiemy od czasów Ryszarda Kapuścińskiego. Anita i Michał, jak przystało na rasowych dziennikarzy, poszli tym tropem, ale własną drogą./
Bartosz Węglarczyk
BIOGRAM
Anita Werner
Dziennikarka Faktów TVN i TVN24, prowadząca /Fakty po Faktach/. Z TVN24 związana od początku istnienia stacji, czyli od 2001 roku. Pracowała jako reporterka, prowadziła serwisy informacyjne i programy publicystyczne. Była autorką cyklu /Dama Pik/, którego bohaterkami były znane kobiety ze świata polityki i kultury, z Europy i Afryki. Dla TVN Style współtworzyła filmy dokumentalne /Miss więzienia/ i /Odbite z rąk Świetlistego Szlaku/. Laureatka wielu dziennikarskich nagród, trzy razy nagradzana Wiktorem, pięć razy Telekamerą (w tym Złotą), dwa razy nominowana do nagrody Dziennikarza Roku (Press).
Michał Kołodziejczyk
Dyrektor redakcji Canal+ Sport. Wcześniej redaktor naczelny WP SportoweFakty (Wirtualna Polska), przez wiele lat pracował także jako dziennikarz sportowy w „Rzeczpospolitej” i „Przeglądzie Sportowym”. Współpracował z wieloma stacjami telewizyjnymi. Laureat nagrody Press im. Bohdana Tomaszewskiego w 2019 roku. W 2017 roku został wyróżniony w konkursie o Nagrodę Radia Zet im. Andrzeja Woyciechowskiego za cykl wywiadów z polskimi sportowcami/ Bez reflektorów/, a rok później otrzymał honorowe wyróżnienie za publikację o tematyce sportowej w konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.