Aleksander Fredro napisał /Pana Jowialskiego/ tuż po upadku powstania listopadowego. Zdaniem badacza jego twórczości, prof. Eugeniusza Kucharskiego, chciał swoją sztuką wstrząsnąć rodakami, krytykując przede wszystkim ich marazm i bezmyślność. Dom Jowialskich jawi się jako przekrój polskiego społeczeństwa, a rozgrywająca się komedia w komedii to krytyka naszych wad, relacji damsko-męskich i przesadnych ambicji. Pierwowzorem Jowialskiego był znajomy Fredry, znany z częstego przytaczania przysłów i bajek. Dzięki niemu czytelnicy poznają wiele opowiastek z morałem, ze sztuki też pochodzą takie znane wiersze, jak /Małpa w kąpieli/, /Paweł i Gaweł/, /Osiołkowi w żłoby dano/.