Książka dotyczy problemu nieskończonej mocy Boga podjętego w perspektywie metafizyki realistycznej. Rozważania prowadzone są na gruncie egzystencjalnej teorii bytu, której zręby sformułował św. Tomasz z Akwinu, a współcześnie rozwinął podążający za myślą É. Gilsona i J. Maritaina główny twórca Lubelskiej Szkoły Filozoficznej, M. A. Krąpiec. Celem analiz jest namysł nad tym, czy i w jaki sposób fakt zaistnienia bytów przygodnych, poznawanych w świetle ostatecznych racji jako skutki stwórczego działania Boga, niesie w sobie informację dotyczącą Boskiej mocy i przysługujących jej własności. Autorka ukazuje znaczący wkład św. Tomasza z Akwinu w określenie filozoficznego rozumienia mocy Boga, a przede wszystkim komplementarność Tomaszowej metafizyki odnoszącej się do istnienia i natury Boga, bytu przygodnego oraz stworzenia świata ex nihilo. Autorka ukazuje creatio ex nihilo jako najpełniejszy przejaw Bożej wszechmocy. Problematyka podjęta w książce uzupełnia podstawowy wykład z metafizyki o problematykę dotyczącą aktu stwórczego i mocy Boga.