Książka stanowi zebranie i krytyczną analizę rozważań jednego z najwybitniejszych współczesnych filozofów analitycznych – Alvina Plantingi – dotyczących epistemologii przekonań religijnych. W jego ocenie przekonania te mogą być racjonalnie żywione bez posiadania świadectw na ich rzecz, o ile tylko powstały za pomocą odpowiedniej władzy poznawczej. Swoje stanowisko Plantinga przeciwstawia tradycyjnemu poglądowi, który określa mianem ewidencjalizmu. Autorka szczegółowo analizuje twierdzenia i argumentację Plantingi, koncentrując się przy tym na zależności głoszonych tez od przyjętych przez niego rozstrzygnięć z zakresu ogólnej epistemologii. Następnie autorka poddaje stanowisko Plantingi krytycznej refleksji, argumentując na rzecz niewystarczalności i niekonieczności wskazywanych w tej koncepcji warunków racjonalności przekonań religijnych. Przy okazji tych rozważań autorka opowiada się za umiarkowaną odmianą wymogu ewidencjalizmu względem przekonań religijnych.