Eseje zebrane w książce Włodzimierza Szturca tworzą osobną całość, kontekstualizują się i ramują nawzajem, sugerując nowe, często zaskakujące odczytania. Książka została podzielona na dwie części sygnalizowane w tytule: „Diapazony” i „Fonosfery”. Terminy te, odwołując się do muzyki, ustanawiają oryginalne ramy teoretyczne dla poszczególnych analiz. Autor proponuje performatywne czytania świadectw literackich i filozoficznych, pyta o sprawczość słowa poety czy pisarza, o związki tekstu z kulturą i o kulturotwórczy wymiar literatury.
Włodzimierz Szturc z równą swobodą i swadą porusza się po kulturach starożytnych co nowożytnych; pisze językiem żywym i pełnym emocji, nie ustając w proponowaniu własnych, zwykle oryginalnych interpretacji, i to nie tylko arcydzieł literackich, ale też fenomenów kulturowych. /
Diapazony i Fonosfery/ wzbogacają polskie piśmiennictwo naukowe o cenne refleksje i, mam nadzieję, zainspirują dalszy rozwój nowatorskich badań kulturowych. /
Z recenzji prof. dr. hab. Mirosława Kocura/
Włodzimierz Szturc – prof. dr hab., autor kilkunastu książek poświęconych zagadnieniom dramatu i teatru, antropologii kultury oraz literaturze romantyzmu, pracuje w Katedrze Teatru i Dramatu na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Jest też dramaturgiem i autorem sztuk teatralnych.