Rola nauczyciela jest rolą złożoną, wielowymiarową, w którą wpisano wiele nieredukowalnych napięć między oczekiwaniami przełożonych, uczniów i własnymi celami, między wysokim poziomem autonomii a podporządkowaniem decyzjom administracyjnym, między działaniami na rzecz adaptacji i emancypacji uczniów, między etosem a presją codzienności, między wypełnieniem misji a realizacją podstawy programowej, między wspomaganiem rozwoju a przygotowaniem do zdania egzaminów. W przypadku nauczyciela akademickiego dochodzi jeszcze napięcie między realizacją zadań badawczych i dydaktycznych. Z jednej strony oczekuje się od niego osiągnięć naukowych najwyższej próby, a z drugiej – profesjonalizmu w prowadzeniu zajęć ze studentami i doktorantami, przy czym ów profesjonalizm ma ograniczone znaczenie w akademickich awansach. Z uznaniem przyjmuję więc działania, które są wyrazem doceniania aktywności dydaktycznej nauczycieli akademickich i które służą poszerzeniu kierowanych do nich ofert sprzyjających namysłowi nad własną praktyką dydaktyczną oraz refleksji nad bardziej ogólnymi (systemowymi) rozwiązaniami dotyczącymi dydaktyki w szkole wyższej. W działania te bardzo pozytywnie wpisuje się niniejsza książka. Teksty pobudzają do refleksji nad tym, jak działać, aby absolwentami uczelni byli ludzie, którzy wiedzą więcej, rozumieją lepiej, działają sprawniej, a nie jedynie zadowoleni z usługi edukacyjnej klienci, przy czym jedno nie musi wykluczać drugiego. Podano przykłady konkretnych sposobów działania sprzyjających podnoszeniu jakości kształcenia akademickiego, które można twórczo wykorzystać do poszukiwania własnych rozwiązań. Publikacja została zaprojektowana z uwzględnieniem szerokiej perspektywy, a więc ukierunkowana jest nie tylko na sprawne i skuteczne działanie w realizacji mierzalnych celów, lecz także na wymiar twórczy i transgresyjny podmiotów zaangażowanych w kształcenie akademickie. Z recenzji dr hab. Anny Murawskiej, prof. US