Książka ukazuje relacje pomiędzy kulturą dominującą szkoły a kulturą oporu tworzoną przez aktywnie działające podmioty (uczniów, nauczycieli, rodziców) i stanowiącą integralny element codzienności szkoły. Przedstawia fenomen tak zwanego „drugiego życia szkoły”, w którym dochodzi do legitymizacji i walki o obowiązujące znaczenia i symbole. Autorka podkreśla, że szkoła jest nie tylko instytucją przekazującą wiedzę o obowiązujących normach, regułach i wartościach, lecz także przestrzenią umożliwiającą zaangażowanym podmiotom przekraczanie ograniczeń narzuconych przez kulturę dominującą. W książce zostały omówione takie zagadnienia jak: - cechy szkolnych kultur oporu, - uczestnictwo w grach szkolnych jako przejaw dominacji lub podporządkowania, - specyfika oporu uczniów, nauczycieli i rodziców wobec hegemonii szkoły, - przestrzenie występowania oporu w szkole, - potencjał wyzwolenia ulokowany w kulturach oporu.