Publikacja dotyczy szeroko pojętej problematyki tożsamości i jej kształtowania się w średniowieczu oraz związków między tożsamością a pamięcią, różnych nośników pamięci i mechanizmów budowania tożsamości zbiorowych. Dyskusje dotyczące tzw. polityki pamięci, jej znaków i symbolicznego panowania nad terytorium pokazują nowe wymiary zjawisk zbiorowej tożsamości, granic wspólnoty oraz funkcji ustnego i pisemnego przekazu pamięci dla poczucia wspólnej tożsamości. Autorzy podejmują problemy metodologiczne i teoretyczne dotyczące badań nad pamięcią i jej nośnikami w średniowieczu, analizują pod różnymi kątami przekazy dziejopisarskie (w tym Galla Anonima, Janka z Czarnkowa, Jordanesa, Liutpranda z Cremony oraz Kroniki Halicko-Wołyńskiej), a także próbują rekonstruować dziejopisarskie strategie narracyjne.