*Edmund Husserl* (1859-1938) - jeden z najważniejszych filozofów XX wieku, twórca fenomenologii, która okazała się bodaj najistotniejszym z kierunków we współczesnej filozofii, dała też podstawy egzystencjalizmowi. Husserl pragnął oprzeć refleksję filozoficzną na naukowych fundamentach, wyszedł od krytyki psychologizmu, by w swym głównym, obszernym dziele Idee czystej fenomenologii zawrzeć główną konstrukcję swych rozważań , w tym zasadniczą tezę iż nowa nauka musi odrzucić wszelkie dotychczasowe założenia, badać zaś ma istotę rzeczy, a nie konkretne zjawiska w ich aktualnym stanie, chciał dokonać tzw. redukcji fenomenologicznej polegającej na braniu w nawias wszystkiego czego istnienia nie gwarantuje proces poznawania.
Sam/ Kryzys nauk europejskic/h jest ostatnią większą pracą Husserla i naznaczony jest czasem, w którym powstawał, w czasach spod znaku coraz bardziej zagrażających pokojowi w Europie i na świecie hitlerowskich Niemiec. Sytuacja szczególna dla wybitnego myśliciela niemieckiego żydowskiego pochodzenia. Ta sytuacja spowodowała, iż Husserl odchodzi od czystej filozofii i zajmuje się w znacznej mierze także sprawami związanymi z historią, ówczesną sytuacją, duchem Europy. Jak pisze w przedmowie Sławomira Walczewska/ Rozważania historyczne przeprowadzone w "Kryzysie..." nie mają jednak charakteru analiz przedmiotowych, lecz stanowią sekcję anatomiczną podmiotowości transcendentalnej. Nie chodzi w nich o genezę jakiegoś sensu przedmiotowego, lecz o diachronię samej subiektywności transcendentalnej. /