Sarvepalli Radhakrishnan (1888-1975) był wybitnym naukowcem, mężem stanu i pisarzem, wiele lat wykładał w Mysore, Kalkucie oraz w Oksfordzie, doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1962 roku został prezydentem Indii. Jego Filozofia indyjska do tej pory pozostaje najważniejszym kompendium wiedzy na temat myśli filozoficznej Indii.
/
W tym dziele skondensowano i wydobyto istotę indyjskiej myśli filozoficznej, umożliwiając zachodniemu umysłowi ogarnięcie i zrozumienie zbieżności i rozbieżności indyjskiego myślenia … szerokie spektrum filozofii indyjskiej, przedstawione przez Radhakrishnana, oparte na pewnych podstawach, stanowi znakomity zarys tej filozofii./
„The Indian Express”
/
...jest pierwszą ważną pracą, napisaną współczesnym językiem, obejmującą ogromny zakres indyjskiej myśli filozoficznej. Zawiera wiele materiału zarówno dla młodego studenta filozofii jak i dla poważnego badacza./
Mrinal Miri
/
Praca stanowi jasny i racjonalny opis najważniejszych pojęć hinduizmu. Jest udaną mieszaniną wschodnich pojęć i zachodniej terminologii./
Śledząc rozwój filozofii indyjskiej, jako pojedynczej tradycji myślenia stanowi Filozofia indyjska klasyczny wykład indyjskiej myśli filozoficznej. Autor przedstawia stare teksty filozoficzne, wiążąc je ze współczesnymi problemami filozofii i religii. Przedstawia zasadnicze znaczenie i rolę poszczególnych tekstów i szkół filozoficznych oraz ukazuje podobieństwa między tradycjami filozoficznymi Indii i Zachodu. Pierwsza część obejmuje okresy wedyjski i epicki, przedstawiając hymny Rig‑Vedy, Upaniszady, jinizm (jainizm), buddyzm i teizm Bhagvadgitay, część druga obejmuje sześć braminicznych systemów filozoficznych, w tym logiczny realizm Njaji, atomistyczny pluralizm Wajsiesziki, system joga Patandżalego czy teizm Ramanudży. //
„Times Literary Supplement”